Category Gry

Gry są jak jedzenie. Jedne są dobre, inne średnie, inne słabe. Czasami są takie gry, że się gra miesiącami i często do nich wraca. A wydawcy są jak restauracje.

W normalnej restauracji jak zamawiasz obiad, dostajesz danie główne : mięso, ziemniaki, surówka. Jak zadzwonisz zamówić jakiś czas wcześniej, do dostaniesz trochę szybciej, niż ktoś, kto wszedł z Tobą. Za zupę i za deser trzeba zapłacić dodatkowo. Jak Ci smakowało to wrócisz, jak Ci nie smakowało to nie wrócisz.

CD Projekt Red to taka restauracja, w której długo czeka się na miejsce, ale obiad jest przezajebisty, a porcja jest ogromna. Do tego wszystkie sosy, przyprawy i przystawki są gratis...

Zajęło to trochę. Najpierw padła karta. Potem jak wróciła to urlop. Dopiero po urlopie zabrałem się do porządku. Skończyłem dwa tygodnie temu, ale jakoś nie miałem weny, żeby wziąć i coś napisać. Będzie raczej krótko – bo jak ktoś był/jest zainteresowany przygodami Geralta, już wszystko wie. No, ale nie po to mam bloga, żeby myśleć, że ktoś czyta cokolwiek innego!

Czy uważam, że Wiedźmin 3 to najlepsza gra ever? Ciężko powiedzieć...

A żeby nie było, że tylko wybory, to jako że dzisiaj dobrze przysiadłem do Wiedźmina 3, pierwsze wrażenia :
+ Prześliczny, lokacje, postacie, potwory i pierdoły – grafika powala
+ Świetne AI
+ Ulepszony dziennik i śledzenie questów, które jest bardzo, ale to bardzo wygodne
+ Więcej alchemii i rzemiosła !
+ Poprawione panele alchemii i rzemiosła, przez co jedno i drugie jest bardziej przejrzyste i szybsze w obsłudze
+ Auto uzupełnianie mikstur i petard w trakcie odpoczynku
+ Panel rzemieślnika, można swobodnie przełączać między zakładkami, a nie wychodzić i jeszcze raz z nim gadać
+ Większa różnorodność (i trudność) przeciwników, wymaga więcej planowania (w dwójce odniosłem wrażenie, że z każdym przeciwnikiem walczy się tak samo)
+ Zużywanie przedmi...

Było o pierwszej, teraz krótko o drugiej. Pod względem klimatu, czyli dialogów, muzyki, lokalizacji, postaci czy ogólnie fabuły, nie ustępuje jedynce, a nawet się poprawia bo zniknęły niedociągnięcia. Elfy są mniej mongoloidalne, krasnoludy bardziej krasnoludzkie i różnorodne, a intryga nieco bardziej zawiła. W jedynce paradujemy w Wyzimie i okolicy, w dwójce zwiedzamy dolinę Pontaru, czyli zahaczamy o cztery największe królestwa północy i przez co biedny Geralt poza pełnymi rękami wiedźmińskich obowiązków styka się jeszcze z polityką.

Jeżeli chodzi o tryb rozgrywki to pojawiło się dużo poprawek. Walka już nie jest całkiem oparta na kombosach, teraz musimy się nakombinować więcej z alchemią, petardami i pułapkami...

A więc jak wiadomo kupiłem komputer. Pod Wiedźmina 3. Tydzień po kupnie, przesunęli premierę z lutego na maj. A ja już poinstalowałem jedynkę i dwóję, z zamiarem odświeżenia, wszystkie dodatki, przygody, mody i patche. Troszkę zrezygnowany, ale zacząłem grać. Krótkie przypomnienie Wiedźmina.

Gra roku i najlepszy RPG dopóki nie pojawił się drugi. Pierwsza gra (przynajmniej z którą się spotkałem), gdzie dialogi nagrywano w formie dialogów, aktor naprzeciw aktora (w przeciwieństwie do : „Masz, tu są twoje kwestie przeczytaj wszystkie. Najlepiej jednym tonem, jak syntezator głosu.”) dzięki czemu dostajemy. precyzyjnie oddane wypowiedzi, które są więcej niż tylko słowami, mają w sobie odpowiednie emocje, barwę głosu i przekaz...

Zbliżają się święta. Zbliża się też premiera ostatniej części Hobbita, czyli Bitwa Pięciu Armii. Z takiej okazji troszkę popiszę o grach osadzonych w Śródziemiu. Ku uciesze serc i pokrzepieniu dusz , nie będę pisał o filmowej trylogii Władcy Pierścieni, bo wszyscy widzieli, pewnie nie raz i pewnie rozszerzoną wersję. Przypuszczam też, że nerdy takie jak ja nie darowały sobie materiałów dodatkowych. Nie, przeprowadzę rzeszę (hehe) moich drogich czytelników przez gry komputerowe lepsze i gorsze na przestrzeni ostatnich lat bazowane na twórczości Tolkiena.

Zanim jednak przejdę dalej, chciałbym uświadomić osoby, które nie sięgnęły po twórczość Tolkiena dalej niż Władca Pierścieni i Hobbit, o jak dużym świecie mówimy...

Krótko o Call of Duty :

1. Cześć pierwsza to świetna strzelanka z perspektywy pierwszej osoby osadzona w trakcie drugiej wojny światowej. Bardzo dobra rozgrywka, świetne odtworzenie historycznych bitew i świetny tryb dla wielu graczy.
2. Call of Duty 2 – praktycznie odtworzenie części pierwszej w innych bitwach. Mogłaby być dodatkiem albo pakietem misji.
3. Call of Duty 3 – nie grałem bo ktoś uznał za świetny pomysł wydać tylko na konsole.
4. Call of Duty : Modern Warfare – gra dzieje się współcześnie, ma obligatoryjnego kapitana z brytyjskim akcentem i ma doskonałą rozgrywkę. Świetna fabuła jest wciągająca, dostajemy dużo urozmaiceń i nie da się zapomnieć misji w Prypeci.
5. Call of Duty : World at War – powrót do drugiej wojny światowej, ale gra jest nudna, słaba ...

Jest! Po 16 latach, ale jest. Recenzja „Baldur’s Gate” i dodatku „Tales of the Sword Coast”, ładnie zebranych w jedno wydanie: „Enhanced Edition”. Jednak, jak już mówiłem, lubię chronologię, to będzie od początku, ale krótko. We wrota Baldura, grało się długie lata temu, kombinowało, co nie miara, jak przejść niektóre fragmenty i wymieniało doświadczeniami z kolegami. To było tak dawno, że muszę przyznać, grając teraz nie pamiętałem prawie niczego. Edycja rozszerzona, która nijako popchnęła mnie do odświeżenia sobie serii, to podstawka i dodatek wydane w jednej paczce, podrasowane troszkę graficznie i przede wszystkim przygotowane po nowoczesne systemy operacyjne (na siódmej windzie śmiga bez zarzutu)...